Piorunka

Cerkiew pw. św. św. Kosmy i Damiana w Piorunce. została wybudowana w roku 1789, przebudowana w 1909, kiedy zmieniano kształt okien. W 1930 wykonano natomiast polichromię wnętrza. Jest to konstrukcja trójdzielna, z jedną nawą o konstrukcji zrębowej szalowana gontem. Prezbiterium jest kwadratowe. Dodatkowo wznosi sie wieża o konstrukcji słupowej z nadwieszoną izbicą, szalowaną deskami z cebulastym hełmem pobitym blachą. Całość cerkwi zwięńczają trzy baniaste kopuły. Dach obiektu pokrywa blacha. Przedsionek, nawa i prezbiterium są różnej szerokości, dwie skrajne części kryte są dachami namiotowymi. W pobliżu znajduje się drewniana dzwonnica i przycerkiewny cmentarz.
Wnętrze cerkwi posiada bogate wyposarzenie. Najcenniejszym zabytkiem cerkwi św.Kosmy i Damiana w Piorunce jest rokokowy ikonostas z XVIII w. Jest on najstarszym i w całości zachowanym przedmiotem, który posiada elementy z XVII wieku. Malowidłem, który najbardziej przyciąga do odwiedzenia tej cerkwi portret pasterza pochodzącego z łemkowszczyzny, który przedstawiony jest na tle panoramy górskiej. Obraz ten przyciąga ze względu na jego niezwykłą rzadkość, ponieważ sceny świeckie nie były czesto umieszczane w ikonostasach. Znajduje sie on na cokole ikony św. św. Kosmy i Damiana, co wyróżnia go jeszcze bardziej. Pozostałe ikony pochodzą z różnych okresów; trzy ikony w rzędzie świąt zostały dostawione do ikonostasu, gdyż znajdujące się wcześniej w tych miejscach wizerunki zostały skradzione. Wewnątrz zachowany został całkowity wystrój cerkiewny.

Całe wnętrze cerkwi nakryte jest sklepieniami zwierciadlanymi. Sklepienie takie jest sklepieniem o bardzo małej krzywiźnie lub przechodzi ono w płaski strop powyżej krótkiego odcinka krzywizny. W cerkwi znajdują sie również boczne ołtarzyki, pochodzące z późnego baroku, z końca XVIII wieku. Po Akcji Wisła cerkwię pozbawioną wiernych przejął Kościół łaciński, zmieniając wezwanie świątyni na Matki Boskiej Różańcowej.

Zdjęcia (3)

Komentarze (0)